زبان عنصری اساسی در دیپلماسی فرهنگی است

پویشگران گیل: 
حمایت از زبان ملی یکی از اولویت‌ها و راهبردهای سیاسی و فرهنگی کشورها در داخل و خارج بوده و نقش مهمی درمناسبات سیاسی، فرهنگی ، افزایش قدرت نرم جایگاه دیپلماسی فرهنگی آن کشورها داشته است.زبان فارسی تنها یک زبان نیست بلکه یک فرهنگ و یک تمدن و یک بخش اصلی هویت ایرانی است.زبان فارسی را تمام مردم ایران، افغانستان و اکثریت تاجیکستان و ازبکستان می دانند.اقلیتی نیز درهند، پاکستان، سین کیانک، قرقیزستان و منطقه اوراسیا و کشورهای عربی خلیج فارس این زبان را می‌فهمند.هندی ها و پاکستانی ها و کردها با کمترین ممارستی می توانند فارسی را بفهمند.
اکنون یک میلیارد انسان شبه قاره و آسیای میانه شمارش اعداد فارسی را براحتی می‌توانند بفهمند،حتی در چین و بلغارستان و ترکستان  در تمام زبان‌های دنیا کلماتی از فارسی وجود دارد.
زبان فارسی زبان بین‌المللی عرفان است چه بسیارعارفانی که از ترک و عرب و هندی کتابهای عرفانی خود را به فارسی نوشته اند.
شاعران پارسی گفتار و نویسندگان نامدار در قلمرو یوگسلاوی قدیم و سرزمین قفقازمانند نرودویچ و بابا سرخیان آثاری از خود بجا گذاشته اند که سومه‌های نفوذ زبان فارسی را درآن نقاط جهان تمثیل می کنند.
زبان عنصری اساسی در دیپلماسی فرهنگی است .حدود ۴ دهه است که همه دنیا به این نتیجه رسیده‌اند که دیپلماسی رسمی دیگر آن کارایی سابق را ندارد و همه روی به دیپلماسی عمومی و فرهنگی آورده‌اند. بدیهی است آموزش زبان جزو عناصر مهم دیپلماسی فرهنگی است. کشورهایی هم که روی این مسئله سرمایه‌گذاری می‌کنند، این کار را به صورت پنهانی انجام نمی‌دهند و همه رسماً اعلام می‌کنند، می‌خواهیم زبان و فرهنگمان را ترویج کنیم، ضمن اینکه کشورهای میزبان هم که این فرصت را به آنها داده‌اند، با طیب خاطر این کار را انجام می‌دهند چرا که به هر حال یک نوع تعامل است.در حال حاضر تقریباً ۶ کشور هستند که زبان فارسی به عنوان زبان دوم در مدارس آنها تدریس می‌شود از جمله آنها گرجستان، ارمنستان، لبنان، قزقیزستان و آذربایجان هستند.
در 60 کشور توسط نمایندگان دیپلماسی که همان رایزنان فرهنگی هستند،در طول هفته کلاس‌هایی برای این افراد که عموماً علاقه‌مند به یادگیری زبان فارسی هستند، تشکیل می شود. در حال حاضر شمار این افراد در این کشورها حدود 40 هزار نفر است.
معتقدیم آشنایی با فارسی یعنی آشنایی با حوزه تمدنی ایران بزرگ است.در دنیا 300 دانشگاه است که رشته شرق شناسی دارند که دانشجویان آنها 2 سال واحدهای عمومی را می‌خوانند و از سال سوم باید یکی از چهار زبان اصلی حوزه شرق شامل عربی، فارسی، ترکی استانبولی و عبری، را انتخاب کنند. در حال حاضر کتاب‌های درسی ما برای این دسته از فراگیران زبان فارسی، جنبه علمی پیدا کرده است.

به قلم معصومه نیک کار مدیر مسئول سایت خبری پویشگران گیل