به گزارش پویشگران گیل: مدیرکل دفتر پسماند سازمان حفاظت محیط زیست گفت: بحث شیرآبهها بسیار خطرناکتر از مقداری است که جاری میشود چرا که بخش زیادی از آن نیز به داخل زمین نفوذ کرده و آبهای زیرزمینی را آلوده میکند. مسئله انباشت زباله در جنگلهای شمال کشور بیش از چهار دهه است به یکی از دغدغههای مهم مردم خط سبز کشور و دوستداران طبیعت تبدیل شده و این انباشت زباله با ارتفاع بیش از 100متر باعث تهدید سلامتی مردم، ایجاد بوی نامطبوع در روستاهای اطراف و تهدید جدی برای محیطزیست شده است. شیرابه این حجم از پسماند در سالیان متوالی وارد رودخانههای گوهررود، زرجوب، تالاب انزلی و حتی دریای خزر شده میشود. تشدید بوی تعفن زباله در فصل گرم سال، بیماریزایی و تهدید سلامت مردم منطقه، تهدید زیستگاههای حیوانات، خشک شدن درختان، آلوده شدن سفره آب زیرزمینی و نهر، نابودی لایههای خاک، پراکندگی زباله در جنگل، تلف شدن دام و…، برخی از تبعات این انباشت عظیم زباله هستند که در مواردی غیرقابل جبران خواهد بود. در این رابطه؛ مهدی خادم ثامنی، مدیرکل دفتر پسماند سازمان حفاظت محیط زیست گفت: شرایط آب و هوایی، میزان بارندگی و شرایط توپوگرافی، مدیریت پسماند در شمال کشور را دشوار کرده و این مشکل شیرآبهها به معضلی خطرناک برای استانهای شمالی تبدیل شده است. از طرفی مراکز دفن زباله ما نیز مهندسیساز نیست و به صورتی شکل گرفته که تنها زباله را تلنبار کند. وی ادامه داد: مراکز دفن مهندسیساز به صورتی است که مدیریت شیرآبه را به صورت مکانیزه انجام میهد، به این شکل که شیرابه وارد حوضچههای تصفیه شده، در آنجا به حدود مجاز تعیین شده توسط سازمان محیط زیست میرسد و پس از تصفیه به محیطهای بیرونی ازجمله زمینهای کشاورزی، آبهای زیرزمینی و یا آبهای سطحی میرود. مدیرکل دفتر پسماند سازمان حفاظت محیط زیست گفت: متأسفانه به این دلیل که در کشور ما تفکیک از مبدأ به درستی انجام نمیشود، ورودی پسماند به لندفیلها بسیار زیاد است و شهرداریها با مشکل مواجه میشوند. ما به جای تفکیک در مبدأ، تفکیک در مقصد را داریم و به همین دلیل تفکیک به درستی انجام نمیشود و در نتیجه کمپوستی هم که از زبالهتر تولید میشود کیفیت لازم را ندارد و اغلب مورد تأیید وزارت جهاد کشاورزی قرار نمیگیرد و استفاده نمیشود چرا که ممکن است خاک را آلوده کند. خادم ثامنی با اشاره به مشکل پسماند منطقه سراوان بیان کرد: شهرداریها در این زمینه مسئولیت دارند و اقداماتی را شروع کردهاند اما هنوز نتیجه نداده است. طبق ماده 12قانون مدیریت پسماند تعیین مکانیابی سایتهای دفن با وزارت کشور است و این وزارتخانه باید مکانهای مناسب را پیدا کند. شورایعالی شهرسازی و معماری نیز باید محل مناسب دفن پسماند را در نظر بگیرد و وزارت کشور باید اعتبارات و تسهیلات لازم را تخصیص دهد. وی افزود: بحث شیرآبهها بسیار خطرناکتر از مقداری است که جاری میشود چرا که بخش زیادی از آن نیز به داخل زمین نفوذ کرده و آبهای زیرزمینی را آلوده میکند. لازم است چاههای پایش و گمانه را داشته باشیم تا ببینیم آبهای زیرزمینی تا چه اندازه آلوده شده است. تصفیه آبهای زیرزمینی آلوده بسیار هزینهبر است و شاید تکنولوژی آن نیز در داخل کشور نباشد. مدیرکل دفتر پسماند سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه متأسفانه همچنان ورودی زباله به سراوان را داریم،گفت: لندفیل عمارت در استان مازندران نیز در کنار سد هراز قرار گرفته و باید هرچه سریعتر مکانیابی شود در غیر این صورت شیرآبه،آب سد را آلوده میکند. وزارت نیرو نیز به همین دلیل کار ساخت سد را متوقف کرده است. باید محل جدیدی به جای این سایت در نظر گرفته شود. خادم ثامنی در رابطه با زمان برطرف شدن مشکل زباله شمال کشور خاطرنشان کرد: این مشکل طی 40 سال ایجاد شده و جبران آن نیز زمانبر است، این مشکل باید از ریشه حل شود. اگر راه حلها موقت باشد، مثلاً سایت عمارت را تعطیل کرده و در جایی دیگری زباله دپو کنیم، چند سال بعد در جای دیگری همین مشکل را خواهیم داشت.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.