به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پویشگران گیل:
در دنیایی که فست‌فودها جای غذاهای سنتی را گرفته و تحرک بدنی قربانی صفحه‌های نمایش شده، چاقی به عنوان یکی از بزرگترین چالش‌های سلامت جهانی، تنها یک مسئله ظاهری نیست بلکه دروازه‌ای به سوی بیماری‌های مزمن و کاهش کیفیت زندگی است.
چاقی در دنیای امروز تنها حاصل پرخوری ساده نیست بلکه ترکیبی پیچیده از عوامل مختلف است که مهم‌ترین عامل، نامتعال بودن کالری دریافتی و مصرفی است.
زندگی مدرن با تغییر الگوهای غذایی، مصرف غذاهای پرکالری، چرب و شیرین را افزایش داده است، از سوی دیگر، کاهش فعالیت‌های بدنی به دلیل مشاغل پشت میزی، وابستگی به خودرو و گسترش تفریحات بی‌تحرک، این عدم تعادل را تشدید کرده است. این دو عامل در کنار هم، بستری ایده‌آل برای ذخیره چربی و افزایش وزن ایجاد می‌کند.
عوامل روانشناختی و اجتماعی نیز سهم قابل توجهی در این مشکل دارد. استرس، اضطراب و افسردگی اغلب منجر به پرخوری عصبی و انتخاب غذاهای ناسالم می‌شود. تبلیغات گسترده مواد غذایی ناسالم و در دسترس بودن فست‌فودها نیز رفتارهای غذایی نادرست را در بین همه اقشار ترویج می‌دهد.
علاوه بر عوامل محیطی و رفتاری، زمینه‌های ژنتیکی و بیولوژیکی نیز در استعداد افراد به چاقی مؤثر است. برخی افراد به طور ژنتیکی مستعد ذخیره چربی بیشتر هستند همچنین، اختلالات هورمونی مانند کم‌کاری تیروئید یا سندرم تخمدان پلی‌کیستیک می‌تواند سوخت و ساز بدن را کُند کند. کمبود خواب کافی و باکیفیت نیز با ایجاد اختلال در ترشح هورمون‌های اشتها، منجر به افزایش وزن می‌شود.
در نهایت، چاقی یک مشکل چندعاملی است که راه حل آن نیازمند رویکردی جامع و نظام‌مند است. بهبود فرهنگ غذایی جامعه، طراحی فضاهای شهری مناسب برای تحرک، آموزش مهارت‌های مدیریت استرس و ترویج سبک زندگی سالم از جمله راهکارهای اساسی هستند. درمان چاقی تنها با تمرکز بر رژیم‌های موقت ممکن نیست و باید به ریشه‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی آن توجه کرد.
فوق‌تخصص غدد و متابولیسم بزرگسالان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در این باره اظهار کرد: چاقی یک بیماری مزمن همراه با اختلال عملکرد متابولیک است و یک عامل خطر برای دیابت و بیماری‌های قلبی‌عروقی محسوب می‌شود.
فاطمه عظیمیان با اشاره به اینکه منظور از چاقی، مازاد توده بافت چربی است، افزود: چاقی با افزایش خطر بروز برخی اختلالات نظیر فشارخون بالا، دیابت نوع ۲، دیس‌لیپیدمی، آپنه انسدادی خواب، بیماری کبد چرب و برخی بدخیمی‌ها همراه است.
عظیمیان ادامه داد: برای درجه‌بندی چاقی از معیاری با عنوان BMI استفاده می‌شود که از تقسیم وزن (کیلوگرم) بر قد (بر حسب متر به توان ۲) محاسبه می‌شود.
وی یادآور شد: حداکثر عدد نرمال BMI برابر با ۲۴.۹ است و بالاتر از این عدد، از ۲۵ تا ۲۹.۹ با عنوان اضافه‌وزن و BMI بالاتر از ۳۰ تحت عنوان چاقی تقسیم‌بندی می‌شود.
عظیمیان با اشاره به اینکه درمان چاقی اکنون مبتنی بر تغییر سبک زندگی و در مراحل بعدی دارویی و جراحی است، اضافه کرد: سه جزء اصلی سبک زندگی شامل تغییر عادات غذایی (کاهش روزانه ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کالری دریافتی)، ورزش و افزایش فعالیت فیزیکی (هر هفته ۱۵۰ دقیقه ورزش متوسط یا ۷۵ دقیقه ورزش سنگین باعث کاهش وزن می‌شود) و اصلاح رفتار و مدیریت استرس می‌تواند به کاهش وزن و کنترل آن کمک کند.
فوق‌تخصص غدد و متابولیسم بزرگسالان یادآور شد: تغییر الگوهای غذایی شامل عادات خرید غذا، انتخاب بشقاب کوچک‌تر، شناخت و یادگیری اجتناب از رفتارهایی مثل خوردن استرس‌زا و تعیین اهداف واقع‌بینانه و دست‌یافتنی در مورد رژیم‌های غذایی از دیگر موارد مورد تأکید است.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
