معصومه پاداش ستوده
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پویشگران گیل:
در میان دغدغههای امروز خانوادهها، شاید کمتر موضوعی بهاندازهی مواد مخدر صنعتی و نوظهور، آرامش خانه را تهدید کند. یکی از خطرناکترین این مواد که این روزها با نامی فریبنده به نوجوانان و جوانان عرضه میشود، مادهایست بهنام «گل»؛ نسخهای صنعتی و بسیار قویتر از ماریجوانا، که آرام و بیصدا، ذهن و روان نسل آینده را نشانه رفته است.
برخلاف باور عمومی که گل را “طبیعی” و “بیخطر” میپندارد، واقعیت این است که گل با میزان بسیار بالای ماده مؤثر THC، نهتنها موجب توهم، اضطراب، افسردگی و اختلال در حافظه میشود، بلکه مسیر اعتیاد را برای نوجوانان بهطرز پنهانی و خطرناک هموار میکند. نوجوانی که امروز با کنجکاوی یا تحت تأثیر دوستانش، تنها یک بار گل مصرف میکند، شاید فردا با افت تحصیلی، انزوای اجتماعی و حتی مشکلات روانی جدی روبهرو باشد.
متأسفانه ظاهر «مدرن» این ماده و تبلیغات گمراهکننده در فضای مجازی، والدین را از واقعیت دور میکند. بسیاری از خانوادهها وقتی متوجه خطر میشوند که کار از کار گذشته است. غفلت، کمتوجهی و نبود گفتوگوی صمیمی با فرزندان، بستر ورود این سم را به زندگی نوجوانان فراهم میکند.
امروز، گل دیگر در کوچههای تاریک و خلوت دستبهدست نمیشود؛ در مهمانیهای ظاهراً بیخطر، در جمعهای دوستانه و حتی در خوابگاههای دانشجویی حضور دارد. ابزارهای پیشرفتهای مثل ویپ و سیگارهای الکترونیکی، چهرهی مصرف مواد را تغییر دادهاند و والدینی که هنوز با ذهنیت قدیمی بهدنبال علائم مصرف میگردند، از درک خطر جا میمانند.
اکنون، بیش از هر زمان دیگری، خانوادهها نیازمند آگاهی، گفتوگوی صادقانه و نظارت هوشمندانه هستند. باید با فرزندان خود حرف بزنیم، به نگرانیهایشان گوش دهیم و راههای سالم تخلیه هیجانات را به آنها نشان دهیم. نباید از پرسیدن و پیگیری خجالت بکشیم؛ آینده، متعلق به فرزندانیست که در پناه محبت، آگاهی و توجه، از دام این گل سمی دور ماندهاند.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.