ته کیسه،باعث خیّر و برکت زندگی می‌شود

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی پویشگران‌ گیل:

حمید نظرخواه علیسرایی،نویسنده ،روزنامه نگار،پژوهشگر فرهنگ عامه،کوچصفهان شناس و دانشجوی کارشناسی ارشد ایران شناسی فرهنگ مردم، آداب و رسوم و میراث فرهنگی در خصوص عیدسعید غدیرخم در فرهنگ و باورهای عامیانه مردم در برخی نقاط گیلان گفت: اهالی برخی از دهکده‌های کوچصفهان همچون؛ علیسرا،شکارسرا، جعفر آباد،بلسبنه، پیرموسی،سده ،حشکوا  در روز عید غدیرخم یا به اصطلاح عامه ساکنين کوچصفهان «عید سیّدان»، بر این باورند که می‌بایست برای احترام به خاندان سادات به منزل آن‌ها بروند و این روز را که به نام آن‌ها نامگذاری شده است تبریک گفته و هدیه ای «سکه یک تومانی یا هر سکه ای دیگر» که به آن «ته کیسه» می‌گویند از «آقا» مرد سید، «آ دوختر» یا «خانم سادات» زن سیده به عنوان عیدی دریافت کنند.

وی با بیان اینکه مردم بر این باورند که آن سکه دریافتی را به هیچ عنوان نباید خرج کنند چون آن «ته کیسه» باعث خیّر و برکت زندگی شان می‌شود،افزود: سکه را داخل پارچه ای «سبز رنگ» یا «پارچه گلدار» قرار داده و گره می‌زنند و داخل صندوق چوبی می‌گذاشتند.

نظرخواه بیان نمود: برخی هم بعد از دیدار از خانواده‌های سادات خوراکی را به عنوان «تبرکی» برای سایر اعضای خانواده با خود به منزل می‌بردند تا آن‌ها هم با خوردن آن «تبرکی» از گزند بیماری ها و حوادث ناگهانی در امان بمانند.

وی با اشاره به اینکه، یکی دیگر از رسم‌های «عید سیّدان» دیدار فرزندان معنوی سادات می‌باشد، ادامه داد: وقتی کسی در زمان کودکی دچار بیماری می‌شد و طبیب‌ها عاجز از درمان آن می‌ماندند، پدر و مادر کودک، فرزندش را به نزد «آقا» یا «آ دوختر» می‌بردند و برای زنده ماندن و سلامتی‌اش، فرزند خود را به مبلغی حدوداً «یک تومان» یا بیشتر به آن سید می‌فروختند و پول دریافتی از «آقا» را به داخل پارچه ای گره می‌زدند و مدتی به همراه دعایی که آن سید می‌نوشته به بازوی فرزندشان می‌بستند تا همیشه سلامت بماند.

نظرخواه تصریح نمود: یکی از وظایف آن کودک این بود که هر ساله برای ادای احترام به «آقا» یا «آ دوختر» در روز «عید سیّدان» با گرفتن هدیه ای به دیدار آن‌ها برود و عیدی خودش را که همان «ته کیسه» می‌باشد، دریافت کند.

حافظ فرهنگ عامه گیلان اضافه کرد: زمانی که این کودک به سن بلوغ رسید و وقت ازدواجش باشد «پسر یا دختر» حتماً می‌بایست به نزد آن خانواده سیدی که به آن‌ها فروخته شده است برود و کسب اجازه کند،در واقع خانواده سادات حکم پدر یا مادر معنوی آن شخص را دارند و در قبال زندگی اش احساس مسئولیت می‌کنند و گاه خودشان برای خواستگاری فرزند معنوی شان پیش قدم می‌شوند.

نظرخواه با بیان اینکه اگر «آقا» یا «آ دوختر» فوت کرده باشند آن فرزند معنوی وظیفه دارد هر ساله در روز عید غدیرخم «عید سیّدان» با گرفتن گل و گلاب بر سر مزارش برود و فاتحه ای برای شادی روحش بخواند،گفت: همچنین بر این باورند زمانی که ساداتی که کودک به آن‌ها فروخته شده است فوت کرده باشد، آن جوان برای کسب اجازه ازدواجش می‌بایست به پسر یا دختر آن سید که بردار و خواهر معنوی وی می‌باشد مراجعه کند تا از آن‌ها برای ازدواجش کسب اجازه کند.

وی در ادامه گفت: همچنین بر این باورند فرزندی که به سیدی فروخته شده است در روزهای پنجشنبه سید می‌باشد.